بررسی تاثیر وضعیت های 1 و 2 و 3 مکنزی بر تغییرات پارامترهای رفلکس H در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی یک طرفه S1

سابقه و هدف: بررسی تغییر پارامترهای رفلکس H از قبیل کاهش دامنه یا افزایش زمان تاخیری آن روشی مفید در تشخیص رادیکولوپاتی ریشه S1 می باشد. در مطالعات مختلف مشاهده شده که تغییر وضعیت باعث تغییر در پارامترهای رفلکس H می گردد. یکی از روش های معرفی شده در درمان فیزیوتراپی رادیکولوپاتی برنامه مکنزی است. در این تحقیق اثر عامل وضعیت ستون فقرات (بر طبق وضعیت های معرفی شده توسط مکنزی) بر پارامترهای مختلف رفلکس در افراد مبتلا به رادیکولوپاتی S1 بررسی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه با طراحی کارآزمایی بالینی بر روی 15 بیمار با میانگین سنی 7.5± 43 سال مبتلا به رادیکولوپاتی یک طرفه S1 (تشخیص داده شده با MRI یا علایم بالینی و یافته های الکترومیوگرافی) در سه وضعیت از وضعیت های معرفی شده توسط مکنزی قرار گرفته و رفلکس H قبل و بعد از دادن وضعیت در اندام تحتانی مبتلا در آنان اندازه گیری شد. یافته ها با استفاده از آزمون مربع T تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: اختلاف شدت لازم برای ایجاد رفلکس H در وضعیت اول نسبت به وضعیت دوم و سوم معنی دار بود. اختلاف زمان تاخیری رفلکس H و اختلاف دامنه رفلکسی H هر دو در وضعیت اول نسبت به دوم و وضعیت دوم نسبت به سوم معنی دار نبودند. نتیجه گیری: از این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که احتمالا قرارگیری در وضعیت های معرفی شده توسط مکنزی با ادعای او مبنی بر ایجاد وضعیت مناسب برای فتق دیسک یا ریشه تحت کشش تطابق داشته و قادر است برای بیمار موقعیت آناتومیکی بهتری ایجاد کرده و نه تنها درد را متمرکزتر نماید، بلکه رفلکس H را به عنوان شاخص رادیکولوپاتی تحت تاثیر خود قرار داده، دامنه و زمان تاخیری آن را به شرایط قسمت سالم نزدیک تر نماید.